CROWDFUNDING

Een paar jaar geleden liep ik bij de Hallen in Amsterdam-West Paul tegen het lijf, een klant die af en toe langs kwam in de bakkerij. Paul verkocht sokken en dassen. We maakten een praatje en hij vertelde iets over crowdfunding. Hij had campagne gevoerd om geld in te zamelen voor een eerste collectie sokken en dassen. Hij vertelde er heel enthousiast over. Zou dat iets voor mij kunnen zijn?

Nieuwsgierig heb ik de stoute schoenen aangetrokken en contact opgenomen met het platform Voor de Kunst. Na een workshop besloot ik zelf de kans te wagen. Heel leuk om te doen, maar niet eenvoudig. Eerst bedenken hoeveel je nodig hebt. Niet teveel, maar zeker ook niet te weinig.

Met een cameraman een film maken over mijn ecoprints. Heel spannend hoor om je zelf te laten filmen. Je ziet werkelijk alles. Best confronterend en ik moest wel even over een drempeltje om mezelf te laten zien.

Om gericht geld in te zamelen moest ik tegenprestaties bedenken tegen een bepaalde prijs. Jeetje, hoeveel kun je vragen voor een ecoprint T-shirt, een sjaal of een viltschilderij? Veel wikken en wegen. 

Uiteindelijk kwam ik eruit en ging mijn pagina op het crowdfundingplatform de lucht in. 

Zodra het online ging, kwamen de eerste stortingen van vrienden en familie snel binnen. Een heel hartverwarmende ervaring!

Maar na een kleine week begon het stil te vallen en werd ik behoorlijk zenuwachtig. Het zal toch niet… na al die moeite? Twijfel sloeg toe. Heb ik niet teveel gevraagd? Zie je wel, het filmpje slaat nergens op. Wat dacht ik wel niet, dat mensen echt in mijn werk geïnteresseerd zijn. Gevolg: slapeloze nachten en gepieker.

Wat te doen? Advies vragen aan familie, vrienden en aan Voor de Kunst. Zichtbaar worden en direct mailing. Dat waren de toverwoorden. Dus heel veel op Facebook gepost, op beurzen en pleinen gaan staan, en brieven schrijven aan iedereen uit mijn netwerk om een bijdrage te leveren of een tegenprestatie te kopen. En ook vragen of zij deze brief weer wilden verspreiden in hun netwerk. Doodeng om zo direct te vragen maar het alternatief van mislukken was echt geen optie. Dus dan maar met de billen bloot.

Langzaam begon het resultaat beter te worden. Meer bezoekers op het crowdfundingsplatform en meer bijdragen van bekenden én onbekenden. Tegelijkertijd besloot ik mijn kansen te wagen bij goededoelenfondsen en heb bij twee fondsen een aanvraag ingediend.  

De grote doorbraak kwam toen ik een telefoontje van Voor de Kunst ontving. Het VSB Fonds was positief over mijn aanvraag en wilde graag een flinke donatie doen. Daardoor kwam het doelbedrag ineens binnen handbereik.

Wauw! Dat deed echt wat met me.

Met overtuiging begon ik dit goede nieuws te communiceren in mijn netwerk. En dat leverde een directe response op. Zodra je succesvol begint te worden, ontstaat een positieve vibe.  Ineens stroomden nieuwe bijdragen van alle kanten binnen. In 7 dagen tijd was het doelbedrag gehaald! We hebben toen de kurk laten knallen en héél hard THANK YOU naar het universum geroepen.

In de maanden daarop heb ik hard gewerkt aan het maken van de tegenprestaties. Veel van geleerd en in het najaar konden alle donateurs hun sjaal of T-shirt ophalen. Zo leuk om iedereen bij elkaar te zien.

Inmiddels is een nieuwe collectie in de maak, ga ik workshops organiseren en ben ik een nieuw atelier aan het bouwen in mijn achtertuin. Binnenkort kan ik eindelijk beginnen met het maken van grotere werken. 

Deze crowdfundingactie heeft me veel geleerd. Durven dromen, niet te klein denken en ervoor blijven gaan, vooral als het moeilijk wordt, levert uiteindelijk resultaat op.

En van succes krijg je niet snel genoeg. Het is geweldig om na hard werken je doel te bereiken en succesvol te zijn.

Wil je nog meer zien over de crowdfundingactie en ook het filmpje zien, klik dan op de volgende link.

https://www.voordekunst.nl/projecten/5689-ambermaakt-oud-ambacht-nieuw-ontwerp-1 

https://youtu.be/yC2-9PcYlsA